Οι δεξαμενές αλμυρού νερού φθηνότερες μακροπρόθεσμα
Το να έχετε τη δική σας πισίνα στον κήπο είναι ένα όνειρο από καιρό για πολλούς, αλλά συχνά αποτυγχάνει όταν πρόκειται για εφαρμογή. Εάν θέλετε να ξεχυθείτε στη δική σας πισίνα στον κήπο αυτό το καλοκαίρι, θα πρέπει σιγά σιγά να το σκεφτείτε και να αρχίσετε να σχεδιάζετε.
Αμέσως μετά την ερώτηση για τον προϋπολογισμό έρχεται η ερώτηση για μια πισίνα γλυκού ή αλμυρού νερού.
Στη Γερμανία, οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει το γεγονός ότι οι πισίνες στις εξωτερικές και εσωτερικές πισίνες είναι γεμάτες με γλυκό νερό, το οποίο έχει αναμιχθεί με χλώριο για απολύμανση. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι ερεθίζουν το δέρμα και τους βλεννογόνους από το χλώριο που χρησιμοποιείται. Επιπλέον, η συνεχής προσθήκη χλωρίου δεν είναι ακριβώς επωφελής.
Διασκεδάζοντας στην πισίνα του κήπου
Μια καλή εναλλακτική λύση είναι η πισίνα αλμυρού νερού. Εδώ το νερό διατηρείται φυσικά απαλλαγμένο από βακτήρια. Το κόστος απόκτησης είναι γενικά κάπως υψηλότερο, αλλά το κόστος συντήρησης είναι φθηνότερο μακροπρόθεσμα. Εκτός από τα κλασικά αξεσουάρ πισίνας, η καρδιά μιας πισίνας με θαλασσινό νερό είναι η λεγόμενη συσκευή ηλεκτρόλυσης. Στο κατάστημα πισίνας υπάρχουν διάφορες παραλλαγές, ανάλογα με το μέγεθος της πισίνας από 30 έως 70 κυβικά μέτρα. Τα συστήματα δεν είναι ακριβώς φθηνά, αλλά μπορούν επίσης να εγκατασταθούν από τους ανθρώπους χωρίς προβλήματα. Ωστόσο, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή της πισίνας είναι κατάλληλα για αλμυρό νερό. Τόσο τα πάνελ όσο και ο τοίχος της πισίνας, οι σκάλες, οι αντλίες και οι είσοδοι και οι έξοδοι πρέπει να είναι κατασκευασμένα από αδιάβροχο υλικό.
Οι πισίνες αλμυρού νερού έχουν σημαντικά χαμηλότερη περιεκτικότητα σε αλάτι από ό, τι γνωρίζετε από διακοπές στη Μεσόγειο. Η συγκέντρωση αλατιού εκεί είναι 2 έως 3 τοις εκατό και μπορεί να οδηγήσει σε ξηροδερμία και ξηρά μαλλιά. Στην πισίνα, από την άλλη πλευρά, υπάρχει πολύ χαμηλότερη συγκέντρωση μόλις 3000 ppm, η οποία αντιστοιχεί σε ποσοστό 0,3. Ο ηλεκτρολύτης διασφαλίζει ότι το άλας είναι NaCl διασπάται στα συστατικά του μέρη και έτσι δημιουργείται το φυσικό χλώριο. Οι τιμές χλωρίου στις δεξαμενές με θαλασσινό νερό είναι πιο σταθερές από ό, τι στις λίμνες γλυκού νερού, οι οποίες πρέπει να αρωματίζονται τακτικά με δισκία χλωρίου. Παρά τη μετατροπή, δεν υπάρχει δυσάρεστη οσμή χλωρίου στις πισίνες αλμυρού νερού.
* Πνευματικά δικαιώματα εικόνων:
Εικόνα 1: Flickr Η πισίνα Σαμ Χάουζιτ CC BY 2.0 Επιφυλάσσονται ορισμένα δικαιώματα
Εικόνα 2: Flickr HPIM0044 Μάθιου Ingνγκραμ CC BY 2.0 Επιφυλάσσονται ορισμένα δικαιώματα
Εικόνα 3: Flickr Στις θερμές πηγές! m01229 CC BY 2.0 Επιφυλάσσονται ορισμένα δικαιώματα
Εικόνα 4: Flickr Η πισίνα Σαμ Χάουζιτ CC BY 2.0 Επιφυλάσσονται ορισμένα δικαιώματα